Hallo allemaal,

Hier dan weer een verslag van de afgelopen 5 dagen, sinds ik alleen verder fiets. Een stuk ongezelliger, dat is zeker. Verder is het nog steeds heet, ben ik door het Teutoburger Wald heen (veel bergachtiger dan gedacht, hoogste klim tot 319 m) en ben ik nu aan de voet van de Harz, heb ik wat pech gehad met notebook/tablet, en had ik hier geen telefoonverbinding! Maar verder gaat het goed en ik ben desondanks nog een stuk opgeschoten. Hieronder het van dag-tot-dag verslag, en onder de tab foto’s een fotoserie met dezelfde naam.

Dinsdag 31 juli, Münster - Hansewinkel, 57 km

Om 07.50 u vertrokken, toch nog ietsje later dan ik eigenlijk wilde, gezien de warmte. Via de Promenade op de voormalige stadswallen naar oostkant van Münster en daar snel de R1 route gevonden, die door rustige straten Münster uit voert, via een fietsbrug over de rondweg heen en het platteland op. Al vrij snel kom ik bij een klein meertje, waar kano’s verhuurd worden. Gelukkig nog gesloten, anders was de verleiding wel groot! Mooi oud traditioneel vakwerk huis ernaast. In dit gebied zijn ze met rode baksteen, niet wit gepleisterd.

Het wegdek van de R1 route is nogal wisselend: van glad nieuw asfalt tot hopeloos kapot gereden, weer opgelapt en weer kapotgereden asfalt, en van begaanbare gravel-, grit- en zandpaden tot volstrekt onfietsbare paden. (Onfietsbaar is misschien nog geen bestaand woord, maar drukt wel precies uit wat ik bedoel. Hierbij dus een nieuw woord toegevoegd aan de Nederlandse taal.)

De bewegwijzering met de R1 bordjes is over het algemeen in orde en efficiënt (als er meerdere routes dezelfde kant uit gaan staat er slechts één wit bordje met rood fietsje en pijltje), maar soms ontbreekt toch een bordje, en dan kan het goed fout gaan……

Ik kom langs een hertenparkje met bruine, zwarte en witte hertjes (of reeën) nog nooit eerder gezien. In het schilderachtige Warendorf drink ik koffie. En dan komt er ook nog een open rijtuig aangereden met 2 prachtige grote zwarte paarden ervoor, met vlechten in de manen en een wit kapje over oren en voorhoofd (zoiets heeft vast een naam, Paul?). Ik maak foto’s en een praatje met de koetsier. Het zijn Friese paarden, “aus ihres Land”. Ik zeg hem gedag in mijn beste Duits: Ich muss wieder weiter, auf mein eigenen eisenes Pferd.” Vast veel fouten daarin, maar de koetsier moet lachen.

Het wordt wat eentonig, maar het blijft heel heet. Heb daarom in plaatsje met Freibad (openluchtzwembad) een kamer geboekt. Zwembad blijkt plezierig, maar hotel is wat sleets. Voor de enige, wel heel grote kamer (bijna appartement) betaal ik wel erg veel, EUR 138,- En dan is die kamer ook nog heet……

Woensdag 1 aug, Hansewinkel – Hövelhof (Riege), 90 km

Slechts enkele kilometers op weg kom ik langs een wel heel aantrekkelijk hotelcomplex in Mariënfeld, gehuisvest in een uitgebreid voormalig klooster, met tuinen, parkjes en verschillende terrasjes. Hoeveel zou hier een kamer gekost hebben? Ik troost me maar met de gedachte dat dit hotel niet op booking.com stond en er vast geen kamers vrij waren gisteren…

Ik moet een beetje wennen aan de kaartjes van dit 2^e gidsje, van Bikeline, een andere dan het eerste stuk van de route. De kaartjes zijn op veel kleinere schaal, dus als je even niet oplet, ben je al voorbij het punt waar je nog naartoe dacht te gaan. Zoals al eerder gezegd maakt de R1 flinke slingers. Gisteren ontmoette ik een man die van Amsterdam naar Berlijn aan het fietsen was – in 3 weken! Maar hij snijdt af en toe flinke stukken van de route af. Hij stelde dat waar de route 150 km lang is, de directe (fiets-) weg slechts 100 km is. Dat klopt wel. Na vanochtend vanuit Hansewinkel 12,8 km te hebben gefietst kom ik bij een kruispunt, waar een fietsbordje naar Hansewinkel wijst: 8,6 km! Maar ja, ik heb alle tijd en wil toch de complete route rijden zelfs ondanks lastige bospaden e.d.

Na de koffiestop in Gütersloh gaat het mis in de wijk Kattenstroth – naam lijkt verdacht veel op kattenstront. Bordjes kloppen niet, ik rijd rondjes, en als ik de weg vraag krijg ik als antwoord dat ik vlakbij het ziekenhuis zit – ja , dat zie ik ook wel, maar waar is dat op mijn kaartje en waar loopt de R1?? Uiteindelijk door klant in winkel de goede richting gewezen. Verlies veel tijd en krijg er kilometers bij.

Route loopt vandaag verder voor een deel langs het riviertje de Ems; in sommige plaatsjes zoals Rheda en Wiedembrück hebben ze van de oevers heel prettige parkjes gemaakt, waar de R1 doorheen loopt. En aan het begin een Freibad en aan het eind een Hallenbad (binnenzwembad). Vandaag overigens lang 5 Freibäder gekomen En allemaal met enthousiasme in gebruik. Straks terug in Delft ga ik een actie starten voor een openluchtzwembad!

Verder vandaag weer heet. Een meertje op de kaart met een tekeningetje van een terrasje erbij blijkt een uitkijkpunt waar je slechts een glimp van het meertje (vogelreservaat) kunt zien en een picknickbank. Dan maar water en een krentenbol. Even later komen 5 Duitse dames aangezet op sjoemelfietsen (e-bikes). Zijn oude tennisvriendinnen die het contact weer opgenomen hebben en nu eens per jaar met elkaar een paar dagen gaan fietsen. (Klinkt bekend, niet, Irene, Jacqueline en Nicoline?)

Dan nog een heet stuk tot in Rietberg: vakwerhuizen met groepje grappige beelden ervoor in jaren vijftig stijl, en een galerie met grote beelden van (afval-) metaal – zie foto’s.

Door het eerdere omrijden en de vele extra slingers gaat de route langer uitvallen dan de gedachte 75 km. Het worden er 90 in de hitte. Laat in de middag drink ik me nog wat moed in voor de laatste 20 km – met alcoholvrij bier. Tegen half acht kom ik aan in hotel Piärdestall, inderdaad plaatselijk dialect voor paardenstal.

Donderdag 2 aug, Hövelhof (Riege) – Horn (Bad Meinberg), 41 km

Vanochtend moet ik eerst een stuk onverhard pad door een bos. Dit blijkt wel echt onbegaanbaar. Al op kaartje aangegeven omweg lans de golfbaan genomen. Daarna komt het Teutoburger Wald echt in zicht en gaat het stijgen richting Augustburg. Valt niet mee. De bagage en de extra “lijfbagage” gaan dan tellen. Wat ook niet helpt is dat het om half twaalf al 30 graden is. Maar ik zwoeg dapper verder. In Detmold, aardige plaats met aangelegd stroompje dwars door de stad, drink ik koffie en lunch tegelijk met een stevige vegetarische burrito, vol bonen, mais en paprika. Tijdens deze reis lijnen is geen optie, ik heb nu al m’n kracht nodig om tegen de hellingen op te fietsen. Na Detmold gaat het weer steil omhoog, maar vlak nadat ik een tijdje heb staan uit te puffen, kom ik langs een Freibad! Hierna hoef ik nog maar 7 km tot aan het hotel, dus ik lig van half drie tot na zessen in het heerlijke bad! Zelfs stoeltje en naderhand ligbedje weten te bemachtigen.

De laatste 7 km vallen echter vies tegen. Ik moet stukken lopen op het eind zelfs een stuk helling waarvan ik denk dat hij 20% stijgingspercentage heeft. De douche in het hotel is weer heel hard nodig! Het is een mooi gelegen hotel met wat eenvoudige wellnessfaciliteiten en een binnenzwembad. Dagje blijven?

Vrijdag 3 aug, Horn (Bad Meinberg), 0 km gefietst (wel in taxi gereden en gelopen)

Nou, dat dagje blijven loopt anders dan gedacht. Notebook/tablet deed niets meer, zelfs niet na een nacht opladen. Ook is in dit hotel (Bärenstein, in stadsdeel Holzhausen Externsteine) en naaste omgeving geen telefoonverbinding mogelijk. Ben dus weer terug in de vorige eeuw. Maar het notebook wilde ik toch wel weer aan de praat krijgen! Taxi terug naar Detmold genomen (“even” heen en weer fietsen is geen optie), waar ik mijn lot, oftewel dat van het notebook, in handen leg van de “PC-Spezialist”. En zowaar, er zit weer wat leven in. Batterij was helemaal leeg, waarschijnlijk ook door warmte, en opladen kwam nu pas moeizaam op gang. Wel een gedoe. Volgende reis ga ik weer terug op ansichtkaarten en een geschreven dagboekje! En de hulp van de PC-Spezialist was dan wel helemaal gratis (wel fooi gegeven), maar de taxi’s bepaald niet….

Heb nu dus een vrije middag, en ga wandelen naar de Externsteine, een heel aparte rotsformatie van 70 mln jaar oud. Volgens de mensen van het hotel is het een kleine wandeling, even om de hoek, maar een detailkaartje is er niet en het blijkt een wandeling van een half uur. Als ik bij een huis tegenover een bospad de weg vraag, zegt deze man dat ik inderdaad dat bospad moet nemen, en dan “immer gerade aus”! Ja, en na 200 m kom ik dan uit op een T-splitsing. Hoezo, immer gerade aus? Voorbijkomende wandelaars wijzen me de weg en zo kom ik er uiteindelijk en zie al van een afstandje de stenen pilaren oprijzen. Hier gaat ook de R1 fietsroute voorbij, en kruist hier de E1 wandelroute, van de Noordkaap in Noorwegen tot Salerno in zuid-Italië. Er staat een grote wegwijzer met de resp. afstanden erbij. Voor de R1 is dat Boulogne sur Mer, 920 km naar het westen, en St Petersburg 2930 km naar het noordoosten.

De Externsteine zijn imposant, en rijzen wat vreemd op, zo’n 35 meter, uit het landschap. Ik zou zeggen, zie de foto’s. Je kunt er met trappen op en na een tijdje twijfelen doe ik dat. Ik dacht dat ik geen hoogtevrees had?!

Zaterdag 4 aug, Horn (Bad Meinerg) – Höxter, 52 km gefietst

Voor zevenen op weg en het is inderdaad nog lekker koel. Dat heb ik hard nodig, want er moet gelijk een stevig stuk geklommen worden door het bos, tot hoogste punt tot nu toe, 319 m. Ik moet zelfs een gedeelte omhoog lopen, omdat het eenvoudigweg te steil voor me is. Probeer deze steilte te vangen in foto’s, maar hierop lijkt alles plat… En dan moet ik ook nog hele stukken naar beneden lopen, omdat ik het te griezelig vind met al die losse stenen en bosgrond. Al met al ben ik in een uur maar 8 km opgeschoten. Na dit stuk door het bos kom ik in Leopoldstal, wat in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, bovenop de helling ligt en de weg erdoorheen gaat flink omhoog en omlaag. De hele dag fiets ik door stevig heuvelend, voornamelijk boerenland over kleine weggetjes. Het landschap is mooi, maar een plaatsje af en toe zou leuk zijn. Pas tegen twaalven kom ik eindelijk door een dorpje, Vörden, en gelukkig is daar ook een café voor de hoognodige koffie en sanitaire stop. Als ik er even zit gaat er vlakbij loeihard 3x een luchtalarm af. Aangezien de mensen op straat gewoon doorlopen, neem ik aan dat dit slechts een oefening is. Hier dus elke eerste zaterdag van de maand om 12.00 u. Er komen nog 2 Nederlanders op de fiets aan (herkenbaar, ook geen helm, wel veel bagage). Zij zijn een week terug uit Zutphen vertrokken.

Na de koffiestop volgt er een lange, aangename en grotendeels beschaduwde afdaling naar Höxter aan de rivier de Weser, waar mijn hotel is. Alleen zo jammer dat de route morgen weer omhoog gaat.... Een volgende fietsreis wordt beslist iets langs een rivier! Höxter zelf is een aardig oud stadje, daterend uit de 8^e eeuw, nog met vakwerkhuizen uit de 16^e eeuw, rijk gebeeldhouwd en beschilderd. Zie de foto’s.

Ik moet morgen weer vroeg op, geplande traject is 80 km, o.a. doordat in meer nabije plaatsen alle hotels vol zijn. Maar er zitten ook nog en paar bergen in het traject…